مقبرة‌الشعرا هم‌اکنون در پیرامون تکیهٔ حیدر در تقاطع خیابان‌های ثقة‌الاسلام و عارف شهر تبریز واقع شده‌است و در ضلع شرقی بقعه سید حمزه و مقبره قائم مقام و ملا باشی قراردارد.
نام این گورستان در آثار مکتوب پیش از سدهٔ هشتم هجری به‌چشم نمی‌خورد. کتاب لباب‌الالباب تألیف محمد عوفی در سال ۶۱۸ هجری که در آن شرح حالی از شاعران سدهٔ هشتم هجری - همانند خاقانی و فارابی که در مقبرة‌الشعرا مدفون هستند- گنجانده شده‌است، نامی از این مکان به‌میان آورده نشده‌است.
قدیمی‌ترین اشاره به این گورستان در کتاب نزهة‌القلوب تألیف حمدالله مستوفی در سال ۷۴۰ هجری می‌باشد؛ همچنین در «تاریخ گزیدهٔ مستوفی» تألیف ۷۳۰ هجری نیز به مقبرة‌الشعرا اشاره شده‌است.
به‌دلیل متروک‌شدن مقبرة‌الشعرا پس از زمین‌لرزه‌های سال‌های ۱۱۹۳ و ۱۱۹۴ هجری و به‌دلیل مدفون‌شدن بسیاری از شاعران و عارفان بزرگ در این گورستان، در شهریورماه ۱۳۵۰ خورشیدی مسابقه‌ای برای طرح یک بنای یادبود در مقبرة‌الشعرا توسط روزنامه‌های اطلاعات و کیهان و مجلهٔ یغما برگزار گردید و پس از چندی پیشنهاد «غلام‌رضا فرزان‌مهر» برگزیده شد و عملیات احداث بنای یادبود آغاز گردید.
هم‌اکنون این بنای یادبود نماد مقبرة‌الشعرا و یکی از نمادهای شهر تبریز محسوب می‌شود.
بیش از ۴۰۰ شاعر، عارف و رجال نامی ایران و کشورهای منطقه از ۸۰۰ سال پیش به ترتیب از حکیم اسدی طوسی تا استاد شهریار، یکی پس از دیگری در این قبرستان به خاک سپرده شده‌اند.
برخی از مشاهیر مدفون در مقبرة‌الشعرا:
- اسدی طوسی
- خاقانی شیروانی
- سید محمدحسین شهریار
- شاهپور نیشابوری
- شکیبی تبریزی
- شمس‌الدین سجاسی
- ظهیر فاریابی
- قطران تبریزی
- لسانی شیرازی
- مانی شیرازی
- مجیرالدین بیلقانی
- مغربی تبریزی
- همام تبریزی
